Zupa pomidorowa

Czas przygotowania: 30 minut
Czas gotowania bulionu: 2 godziny
Liczba porcji: 1450 ml zupy

Kaloryczność kcal: 100 w 100 ml zupy
Dieta: bezglutenowa

Pomidorowa

UWAGA - Jeśli szukasz przepisu na pomidorową ze świeżych pomidorów, to zapraszam po przepis - Zupa pomidorowa ze świeżych pomidorów. 

Szklanka ma u mnie pojemność 250 ml. 
Do ugotowania zupy polecam garnek o pojemności minimum 2,5 litra.

Warzywa ważone były przed ewentualnym obraniem/przygotowaniem. Zawsze podaję wagę użytych przeze mnie warzyw. Nie trzeba jednak stosować się do wytycznych idealnie co do grama. Wagi podaję po to, by łatwiej było zorientować się, jaka mniej więcej ilość potrzebna jest do zrobienia zupy.

Kalorie policzone zostały na podstawie użytych przeze mnie składników. Jest to więc orientacyjna liczba kalorii, ponieważ Twoje składniki mogą mieć inną liczbę kalorii niż te, których użyłam ja. Podczas liczenia kalorii nie uwzględniłam dodatków w postaci makaronu lub ryżu. Z podanej ilości składników otrzymasz około 1450 ml zupy pomidorowej. 

Pomidorówkę możesz ugotować zarówno na drobiu, na wołowinie lub na bazie bulionu z samych warzyw. Wszystko szykujesz tak samo. Jedyna różnica polega na tym, że same warzywa oraz drób gotujesz około godziny do półtorej, wołowinę zaś od dwóch do trzech godzin. Zalecam też łączyć ze sobą kurczaka i wołowinę. 

Ważne: Nie trzeba gotować bulionu, który podałam w przepisie. Możesz użyć około 1200 ml wcześniej ugotowanego wywaru z warzyw, kurczaka, czy wołowiny. Jeśli dzień wcześniej ugotujesz dużo rosołu, to wystarczy, że odlejesz sobie 1200 ml rosołu i zostawisz do pomidorówki na następny dzień. 

Zupa pomidorowa przepis

Najpierw podam bardzo skróconą wersję przepisu:

1 - W jednym garnku umieść razem: około kilograma mięsa (tylko z kurczaka lub z dodatkiem wołowiny z kością); dwie obrane marchewki; korzeń pietruszki; cebulę; kawałek korzenia selera. Dodaj też dwa ziarna ziela angielskiego, listek laurowy, łyżeczkę soli oraz pół łyżeczki pieprzu. Wlej 1500 ml wody. Garnek przykryj przykrywką i zagotuj zupę. Zmniejsz moc palnika do takiej, by zupa tylko mrugała i gotuj ją przez 90 minut - jeśli dodany był tylko kurczak, lub 120 minut - jeśli użyta była też wołowina z kością.

2 - Po dwóch godzinach z brzegów garnka usuń szumowiny. Przy pomocy cedzaka wyłów z zupy całe mięso, warzywa i przyprawy. Powinno zostać około 1200 ml bulionu. Jeśli odparowało więcej wywaru, to ubytek uzupełnij wrzątkiem. Warzywa i mięso z rosołu można zmielić i wykorzystać do zrobienia pasztetu, czy też jako farsz do pierogów lub naleśników. 

3 - Do bulionu dodaj mały słoik koncentratu pomidorowego o wadze 200 gramów. Zanim pomidorówka zacznie się ponownie gotować wlej cztery łyżki (lub więcej) śmietanki kremówki 30 %. Jeśli używasz śmietany kwaśnej 18 %, to przed dodaniem należy ja zahartować. Zamieszaj zupę i sprawdź jej smak. W razie potrzeby dopraw ją solą, pieprzem, może odrobiną cukru.

4 - Pomidorową podawaj z ulubionym makaronem lub ryżem oraz ze świeżą natką pietruszki, odrobiną świeżych listków lubczyku ogrodowego lub z koperkiem. 

Pomidorówka przepis

A teraz bardzo dokładna wersja przepisu ze zdjęciami krok po kroku:

Albo masz już około 1200 ml gotowego, esencjonalnego bulionu (warzywny, drobiowo wołowy, czy też odlany wcześniej rosół), albo szykujesz go razem ze mną. Ponieważ ma to być pomidorówka, to nie martwię się tym, czy wywar będzie klarowny, czy też nie. Warzywa i mięso z rosołu idą do zmielenia, więc mogą być bardzo miękkie, czy też (w przypadku mięsa wołowego) nawet lekko twarde. Najważniejszy jest dla mnie fajny, mocny bulion.

* Wiem, że daję sporo mięsa jak na taką ilość zupy. Ja tak lubię, ale od razu zaznaczam, że może być go też mniej (nawet o połowę mniej). Sama dałam dwie pałki z kurczaka (podudzia) i dwa udka, czyli jak by to połączyć, to będą to dwie nogi z kurczaka. Z kurczaka lub z indyka można też dać szyję lub skrzydełka. I na tym można by już zakończyć, jednak ja daję jeszcze wołowe z kością. Zazwyczaj udaje mi się kupić gicz wołową z kością, ale idealnie sprawdzi się też kawałek nie za tłustego szpondra z kością, czy też ogon lub inny fragment mięsa z kością. Zwróć uwagę na przygotowane mięso. Jeśli wydaje Ci się, że może się z niego wygotować za dużo tłuszczu, to zwyczajnie wytnij wcześniej  jego nadmiar. Dość tłuste bywają skrzydła z indyka oraz niektóre kawałki wołowiny. Gotowe mięso umieść w sporym garnku z grubym dnem.

W garnku lądują też obrane marchewki, korzeń pietruszki  (nie obieram), kawałek korzenia selera (nie obieram) oraz przekrojona na pół cebula (bez obierania). Jeśli mam jeszcze pod ręką seler naciowy, kawałek pora lub świeży lubczyk ogrodowy, to też dorzucam je do garnka. Następnie całość zalewam zimną wodą z kranu i przepłukuję. Do pomidorowej nie moczę wcześniej mięsa. Nie przelewam go też wrzątkiem, czy nie zagotowuję osobno. Szybkie płukanie i tyle 😀

Po przepłukaniu dodaję jeszcze listek laurowy, dwa ziarna ziela angielskiego (może być jedno, ale lekko zmiażdżone), łyżeczkę soli i pół łyżeczki pieprzu. Wlewam 1500 ml zimnej wody z kranu (6 szklanek o pojemności 250 ml). Garnek przykrywam przykrywką. Ustawiam wyższą niż średnia moc palnika. Gdy zupa zacznie się gotować, redukuję moc do takiej, by tylko lekko mrugała. Jeśli gotujesz bulion tylko na drobiu, to  wystarczy około godziny do półtorej, od czasu zagotowania się zupy. Jeśli gotujesz wywar z dodatkiem wołowiny, to wydłuż ten czas do dwóch lub nawet trzech godzin. 

Bazę pod pomidorową gotowałam około dwóch godzin. Wyłączyłam zupę i odstawiłam całość na bok, na jakieś 30 minut, by całość lekko przestygła i zupa nie parowała tak mocno. Lepiej odcedza mi się wówczas bulion od mięsa, warzyw i przypraw. Najpierw jednak wycieram, przy pomocy kawałka ręcznika papierowego, brzegi garnka z osadzonych tam szumowin. Po długim gotowaniu ścięte białko ciemnieje, "wysusza się" i osadza na brzegach garnka. 

Odcedzone warzywa, mięso oraz przyprawy odkładam na bok. Mięso obieram z kości. Usuwam twarde warstwy z cebuli i ewentualnie zdejmuję skórkę z pietruszki, czy z selera. Wszystko zmielę po przestudzeniu i wykorzystam potem do upieczenia pasztetu, do farszu na pierogi lub na naleśniki lub kluski ziemniaczane. 

Ostatecznie wyszło mi 1200 ml bulionu. Jeśli u Ciebie odparowało więcej bulionu, to wystarczy uzupełnić ten brak wrzątkiem. Mój bulion wyszedł ciemniejszy, ponieważ gotowałam zupę z mięsem wołowym. Dając tylko mięso drobiowe wyjdzie jaśniejszy. Na tym etapie należy zwrócić uwagę na to, czy na powierzchni bulionu nie pływa zbyt dużo tłuszczu. Jeśli wywar przykrywa tafla tłuszczu, to zalecam usunąć jego nadmiar przy pomocy łyżki. Pomidorowa, zresztą tak samo jak rosół, nie powinna być zbyt tłusta. 

Aby zrobić zupę pomidorową wystarczy już tylko dodać koncentrat pomidorowy 30 % oraz śmietanę kwaśną lub śmietankę kremówkę. Zazwyczaj daję mały słoiczek koncentratu pomidorowego 30 %, czyli 200 gramów. Używam Pudliszki i jak dla mnie zupa pomidorowa wychodzi idealnie kwaśna i słodka jednocześnie. Warto jednak za pierwszym razem najpierw wymieszać bulion z połową słoiczka, a następnie sprawdzić smak pomidorowej i ewentualnie dodać resztę koncentratu. 

Bulion nie musi być gotujący się, czy wrzący, gdy dodajesz do niego koncentrat. Wystarczy, że będzie bardzo ciepły lub gorący. Do ciepłego bulionu znacznie łatwiej i bezpieczniej dodaje się śmietankę kremówkę 30 % (wystarczą cztery łyżki). Przed podaniem, zupę trzeba jednak doprowadzić do wrzenia. Śmietanki nie trzeba hartować, jednak śmietanę kwaśną/homogenizowaną należy przed dodaniem do zupy zahartować. Do małej miseczki odlej zatem chochelkę wrzącego już bulionu wymieszanego z koncentratem i wymieszaj dobrze z czterema łyżkami śmietany 18 %. Dolej jeszcze wrzątku, wymieszaj a następnie całość wlej do garnka z wrzącą pomidorówką. Cały czas mieszaj zupę. Zagotuj i wyłącz. 

Zabielanie zupy pomidorowej nie jest konieczne i nie trzeba tego robić. Jeśli chcesz, by zupa była lekko zabielona, to wlej trochę zwykłego mleka. Pomidorówka jest zupą z lekko słodkim akcentem, dlatego też tak dobrze pasuje zabielanie jej śmietanką kremówką. Jeśli chcesz zaszaleć, to jest jeszcze możliwość zabielenia jej mleczkiem kokosowym. Trzeba jednak lubić takie smaki. 

Po wyłączeniu pomidorówki sprawdź jeszcze jej smak. Być może warto dodać do niej np. trochę pieprzu, soli, a może szczyptę cukru. Jeśli pomidorówka wydaje Ci się za "mocna" lub chcesz, by było jej trochę więcej, by była "lżejsza", dolej do niej przecier z pomidorów/passatę bez przypraw lub czysty sok z pomidorów. 

Na koniec odwieczny dylemat. Zupa pomidorowa z ryżem, czy z makaronem? Ja uwielbiam pomidorówkę z makaronem i podaję ją z najróżniejszymi makaronami. Nie zawsze jest to makaron do rosołu. Czasem podam pomidorową z makronem w kształcie muszelek, czy kokardek, a czasem użyję łamanego przed gotowaniem makaronu do spaghetti. Jak mam czas i ochotę, to ugotuję swój makaron, zacierki, czy też zrobię kluski lane.  

Makaron lub ryż i tak gotujemy osobno. Nie ma więc problemu, by każdy zjadł swoją pomidorówkę z tym, z czym lubi najbardziej. 

A Wy z czym jadacie pomidorówkę? Z makaronem, czy z ryżem?
Zazwyczaj szykujecie ją z odlanego rosołu, czy wszystko gotujecie specjalne do zupy "na świeżo"? Jestem też niezmiernie ciekawa, czy akceptujecie zupę pomidorową gotowaną na wywarze z wołowiną, czy jednak tylko wersję na drobiu.

Sprawdź też mój krupnik i kapuśniak. Polecam wypróbuj także doskonały przepis zupa ogórkowa.

Smacznego.